In een testament, levenstestament of schriftelijke wilsverklaring leg je je wensen vast en wie beslissingen voor jou mogen nemen als je dat zelf niet meer kunt. Hieronder de verschillen.

In het testament beschrijf je wat er na je overlijden moet gebeuren en leg je vast hoe je je erfenis verdeeld wilt zien. Voor het opstellen en vastleggen van een testament moet je naar een notaris.

In een levenstestament leg je zaken vast die van belang zijn terwijl je nog leeft. Het gaat hierbij in de eerste plaats om financiële zaken, zoals het beheer van je geld, je beleggingen en je bankrekeningen.

Een levenstestament bestaat vaak uit twee volmachten: een voor de financiële belangen en een voor de medische en persoonlijke zaken. Je legt alle zaken die je geregeld wilt hebben in één akte vast.

Je kan er ook persoonlijke zaken in benoemen, zoals wie er voor je huisdier gaat zorgen als je dat zelf niet meer kan. Je kan een levenstestament op laten stellen bij de notaris.

In een levenstestament leg je geen wensen t.a.v. bijvoorbeeld euthanasie vast. Die wensen moet je neerleggen bij je arts.

In een schriftelijke wilsverklaring kan je zelf schrijven wat er op medisch gebied moet gebeuren op weg naar je levenseinde. Na ondertekening is het belangrijk dat je de verklaring regelmatig met je naasten en je huisarts bespreekt, zodat ook zij weten wat je wensen zijn. Je hoeft hiervoor niet naar de notaris.

Er zijn drie zaken waar je iets over op kan nemen in je wilsverklaring:

1. Euthanasie: je kan vastleggen dat je euthanasie wil als je ondragelijk lijdt.
2. Behandelverbod: hierin geef je aan dat je liever overlijdt dan nog behandeling te krijgen b.v. omdat je kwaliteit van leven niet verbeterd door de behandeling.
3. Volmacht: hierin geef je aan wie jou mag vertegenwoordigen als je zelf geen medische beslissingen meer kan nemen. De gevolmachtigde kan niet om euthanasie vragen, dat kan je alleen zelf.